TREE OF PRISONERS

 Previous Chapter

CHAPTER FOUR

( TREE OF PRISONERS )

 

ELREN POV.

Nagpatuloy kaming dalawa ni itay sa paglalakad hanggang sa nakalabas na kami ng tuluyan sa Nayon. Kitang kita ko ang kulay berdeng patag na lupain na siyang napakagandang tignan. Damang dama ko rin ang hangin na siyang nililipad ng bahagya ang aking suot na balabal.

May iilang malilit na puno ang makikita sa patag na lupain na siyang nagpaganda lalo sa paligid. Hindi ko maiwasang mapanganga habang nakangite ng malapad at tinatanaw ang buong paligid.

“ang ganda tay” yan na lamang ang aking naisaad habang palingalinga sa buong paligid saka napatingin kay itay.

“kaya nga anak, maganda ang lugar na ito at tahimik” ang nakangiteng saad ni itay na nakatingin din sa akin saka niya itinaas ang kaliwang kamay at ipinatong saaking ulo sabay gulo ng aking buhok.

Ngayon lang ako nakakita ng ganito kagandang tanawin kahit sa nakaraang buhay ko. hindi ko alam na ganito pala kaganda sa labas ng Nayon.

“tara na anak aabutin pa tayo ng mahigit tatlumpung minuto para marating ang gubat” ang saad ni itay saka inalis ang kamay sa aking ulo at nagsimula na itong maglakad sa daan.

Nagsimula na rin akong maglakad sa tabi ng aking ama habang palinga-linga sa paligid ko. ilang minuto lamang ang nakakalipas sa aming paglalakad ni itay at nakakalayo na kami sa Nayon.

Napalinga ako sa likod at hindi ko maiwasang mamangha lalo ng makita ko ang kabuuan ng Nayon mula sa aking kinatatayuan kahit na nakikita ko rin ito sa bahay ngunit naiiba ngalang ito dahil kabuuan mula sa harap ng Nayon ang aking nakikita.

“ang ganda” yan lamang ang aking nasabi dahil sa galak na nararamdaman ng makita ko ang magandang tanawin ng aming Nayon. napatingin akong muli sa daan habang patuloy lamang sa paglalakdad at mahigit sa bente minutos ang nakalipas ay natanaw ko na mismo ang malalaking puno sa gubat.

“malapit na tayo anak” ang saad ni itay saka napatingin ito sa akin habang patuloy lamang kaming dalawa sa paglalakad. Napatingin naman ako sa kanya at napangite habang nililipad lipad ang aking suot na balabal dahil sa hangin.

“kaya nga po itay, sana makakita tayo ng mga prutas at gulay sa loob ng gubat.” ang aking nakangiteng saad habang naglalakad at nakatingin lamang sa malayo patungo sa gubat.

“sana nga anak para naman makatipid tayong dalawa sa gastusin” ang pag-sangayon naman ni itay sa akin. nagpatuloy lamang kaming dalawa sa paglalakad at sa bawat hakbang namin ay mas lalo kong nakikita ng malapitan ang gubat. sa bawat minuto na lumilipas ay sya ring palaki ng palaki ng mga puno na nakikita ko sa gubat.

Ilang minuto ang nakalipas at tuluyan na naming narating ang bukana ng gubat na siyang ikinatulala ko habang nakatingala. Kitang kita ko mula sa malapitan ang higanting puno na maihahalintulad sa giant sequoia sa aking mundong pinagmulan noon.

Hindi ko alam na ganito pala kalaki ang mga puno dito sa gubat.. masyadong malaki at sobrang taas kung saan tyak ako na simuman ang madaganan nito ay wala ng pag-asang mabuhay.

“ibang klase naman po ang mga puno dito sa gubat tay.. isang puno ay makakagawa ka na ng isang malaking bahay.” ang aking saad habang nakatingala parin at tinitignan ang matangkad na puno sa aking harapan.

“ganun na nga anak at marami ring mga hayop at mga tanim sa loob ng gubat na pwedeng makain at magamit.” Ang saad ni itay habang nakatingin ito sa akin at napatingala rin sa punong aking tinitignan.

“tara na po itay gusto ko na pong makita kung paano kayo mangaso ng hayop at gusto ko rin pong matuto” ang aking masiglang saad kay itay saka lumapit sa kanyang kinaroroonan. Hinawakan ko ang kanyang kanang kamay saka ko ito hinila ngunit napakalaking tao ni itay kaya hindi ko ito mahila hila.

“o siya tara na at tuturuan kita kung anong sekreto ko para mangaso anak.” ang nakangiteng saad ni itay saka ako tumigil sa paghila sa kanyang kamay. napangite ako ng malapad dahil sa pananabik saka nagsimula kaming dalawa humakbang papasok sa gubat.

Naglakad kaming dalawa sa loob ng gubat kung saan ay napapalibutan kami ng mga higanteng mga puno habang hawak hawak ko ang kamay ni itay. nakakalayo na rin kami sa bukana ng gubat kung saan ay palinga linga si itay upang humagilap kung may hayop na gumagala samantalang ako ay palinga linga dahil sa pagkamangha sa paligid.

Nakakatakot ngunit at parang lalagnatin ako dahil sa mga punong nakapalibot sa akin ngunit hindi ko maiwasang mamangha dahil sa malalakas na huni ng mga ibon at ang ganda ng paligid.

Sa ilalim ng malalaking puno ay naroroon ang mga kakaibang tanim na hindi ko nakita sa mundong pinagmulan ko. may mga kakaibang insekto rin akong nakikita ngunit mas napagtuunan ko ng pansin ay ang lumilipad na insekto. May kakaibang pakpak ito kung saan ay kulay asul na lumiliwanag at may maliliit na berdeng kulay sa paligid nito ngunit bigla na lamang itong lumipad palayo.

Hindi ko namalayan na lumalalim na pala kaming dalawa ni itay sa gubat dahil sa pagkamangha ko sa paligid. Hawak hawak ko parin ang kamay ni itay ng bigla na lamang itong napatigil sa paglakad.

“Ren, tignan mo oh” Napatigil nalang din ako at napatingin sa kanya habang nagtataka kung bakit kami tumigil. Napatingin ako sa kung saan nakatingin ang mga mata ni itay at nagulat na lamang sa nakita.

Isang malaking boarhorn na parang baboy ramo kaso ngalang ay may sungay ito sa kanyang nuo at masyadong malaki. Nakatayo ito sa malaking puno na napapalibutan ng kakaibang damo kung saan ay kinakain niya ito.

“shhhh wag kang maingay anak” ang mahinang saad ni itay saakin saka niya binitawan ang aking kamay na nakahawak sa kanya at inilapit ito sa kanyang tagiliran. Hinawakan nito ang kanyang espada at dahan dahang binunot mula sa lagayan nito.

Napatango na lamang ako at hindi maiwasang mapangite dahil sa laki ng boarhorn. Tahimik lamang ako at tuluyan ng nabunot ni itay ang kanyang espada at tinutok ito sa boarhorn.

Tyak ako na aabot sa isang buwan ang ganyan kalaking boarhorn mukhang siniswerte yata tayo ngayon araw. marami raming karne ang makukuha sa isang boarhorn at ang kanyang sungay ay pwedeng ibenta depende sa laki.

Nakita ko si itay na dahan dahang humakbang papalapit sa kinaroroonan ng hayop. Hindi ko maiwasang mapalunok ng laway dahil sa aking nakikita ng bigla na lamang nakaapak si itay ng malaking sanga ng kahoy sa kanyang paghakbang.

Gumawa ng ingay ang pagkakaapak ni itay sa sanga na siyang dahilan ng marinig ito ng boarhorn at napatingin sa amin kung saan agad na napatakbo ito palayo ng makita kami.

“wag kang aalis dito Ren… Hindi pwedeng makatakas ang malaking hayop na iyon” ang saad ni itay at agad na hinabol ang hayop sa kung saan ito tumakbo.

“tay sandali!” ang aking pagsigaw at agad namang tumakbo upang pigilan si itay ngunit masyadong mabilis ang pagtakbo ng hayop na siyang binilisan rin ni itay ang pagtakbo upang mahabol ito.

Hindi ako nakinig kay itay at patuloy lang din sa pagtakbo upang mahabol ito ngunit hindi ko na ito makita pa. hingal na hingal na rin ako na siyang pagbagal ng aking takbo at napatigil sa ilalim ng puno.

Isinandal ko ang aking kaliwang kamay sa malaking puno habang humihinga ng malalim at mabilis upang habulin din ang aking paghinga.

Ang bilis namang tumakbo ni itay

Palinga linga ako sa paligid at hindi ko na alam kung nasasaan na ba ako at hindi ko na rin maalala kung saan ako galing dahil sa kakahabol.

Pano na ito ngayon at hindi ko alam kung saan ang daan pabalik… first time ko pa namang sumama kay itay at ngayon naliligaw na ako.

Pagkalipas ng ilang minuto ng pagpapahinga ay Inalis ko ang aking kamay na nakasandal sa puno at nagsimulang maglakad sa paligid ng naging normal na ang aking paghinga.

Naglalakad lamang ako sa ilalim ng mga higanteng puno na nakapalibot sa akin at hindi alam kung saan ako patungo. Habang naglalakad at palinga linga sa paligid ay napahinto na lamang ako ng may kumuha sa aking atensiyon.

Hindi kalayuan mula sa aking kinatatayuan ay kitang kita ko ang iilang palumpong na nakatanim. Bigla na lamang gumihit ang malaking ngite sa aking mukha dahil sa nakita.

prutas ba iyon? Sabi ni itay ay may mga ligaw na prutas at gulay na tumutubo sa paligid ng gubat. tyak akong matutuwa si itay nito.

Naglakad ako patungo sa mga palumpong kung saan ay may mga malilit at maraming bunga ang nakapalibot dito. natigil ako sa harap ng isang palumpong at nakita ng malapitan ang kakaibang bunga nito.

kakaiba ang kanyang mukha na para bang berry ngunit ang dulo nito ay parang isang nakatiklop na bulaklak. naiiba rin ang kanyang kulay kung saan ay parang pinaghalong pula,lila at asul.

“ngayon lang ako nakakita ng kakaiba at napakagandang bunga ng palumpong.” tinignan ko ng mabuti ang bunga nito saka ko itinaas ang aking kanang kamay at inilapit sa maliit na bunga nito upang pitasin.

“ah!”nagulat nalamang ako at agad na binawi ang aking kamay ng may naramdaman akong kirot sa aking daliri dahil sa matulis na dahon ng palumpong.

Napatayo ako ng tuwid saka ko sinipsip ang daliring natusok dahil sa kirot na nararamdaman ko mula dito. inilas ko ang pagkakasipsip sa aking daliring natusok at tinignan ito saka ko nalamang nakita ang paglabas ng dugo na parang patak.

“Sakit namang makatusok ng tanim na ito” ang aking saad at ramdam ko pa ang kirot nito sa aking daliring natusok at namumuong patak ng dugo na siyang ipinahid ko sa aking damit.

Inilapit kong muli ang aking kamay sa kakaibang bunga ng palumpong saka ito kinurot gamit ng aking hinlalaki at hinlalato mula sa tangkay nito at marahang pinitas upang maiwasang matusok muli.

Tuluyan ko na itong pinitas at marahang inilapit sa aking mukha na siyang ikinagulat ko nalamang ng makita ang nangyari sa bungang pinitas ko.

Dahan dahang bumukadkad ito mula sa pinakadulo na siyang ikinalaki ng aking mga mata dahil sa nakikita. Hindi ko maiwasang mamangha at magulat dahil sa pamumukadkad ng hawak kong prutas hanggang sa tuluyan na itong maging hugis bulaklak na may limang parang petals at may bilog sa gitna.

Tuluyan na itong namukadkad at bigla na lamang akong may naamoy na kakaibang aroma na nanggagaling mula sa bulaklak. isang amoy na para bang halimuyak ng isang bulaklak at prutas.

Ngayon lang ako nakakita ng ganitong klaseng prutas kahit ang kulay palang nito ay kakaiba na ngunit ang bumukadkad pagkapitas? Ngayon ko lang ito nalaman.

Tinitignan ko ng mabuti ang hawak kong bunga saka ko iginalaw ang aking kamay upang tignan ang palibot nito. ganun parin ang kulay nito ngunit mas lalo itong nakakaakit tignan dahil sa kanyang pamumukadkad.

siguro ay mabuting ipakita ko muna ito kay itay upang alamin kung anong klaseng bunga ang isang ito at hindi ko rin alam kung pwede nga ba itong makain.

Itinaas ko ang aking kaliwang kamay papunta sa aking leeg at tinaggal ang nakabuhol na tela sa aking balabal upang matanggal ito at mahubad.

Lumuhod ako sa lupa saka inalis ang balabal na suot sa aking katawan at inilatag ito saka ipinatong ang hawak kong kakaibang bunga sa gitna.

Napangite na lamang ako at napatayo sa aking pagkakaluhod saka lumapit sa palumpong na napapalibutan ng kakaibang bunga. Dahan dahan kong inilapit ang aking kamay upang maingat na mapitas ang bunga nito at maiwasang matusok muli.

Pagkapitas ko ng bunga ay dahan dahan na naman ulit itong bumukadkad sa aking kamay na siyang aking ikinamangha saka ito pinapatong sa nakalatag kong balabal sa lupa.

Nakakamangha naman ang bungang ito na siyang namumukadkad habang pinipitas… hindi na ako makapaghintay na ipakita ito kay itay upang malaman na rin kung anong klaseng tanim ito.

Nakailang pitas pa ako ng bunga saka ito nilagay sa balabal at nakitang nakarami na ako kahit na sa iisang palumpong lamang ako pumipitas.

Nakita ko na mahigit sa benteng bunga na ang aking napitas na siyang may laki ng mahigit sa isang puldaga. Iniyuko ko ang aking katawan at hinawakan ang bawat dulo ng balabal saka tinali ito sa bawat dulo ng mabuti upang gawing pambalot sa bungang napitas ko.

Nang masiguro kong nakabalot at nakatali na ito ng mabuti ay agad ko itong binitbit ng aking dalawang kamay saka napatuwid ng tayo habang nakatingin sa nakatiklop na balabal.

Pwede na siguro ang dami nito.. sana ay pwedeng makain ang isang ito at tyak akong malaking tulong ito sa aming dalawa.

Napangite nalamang ako sabay angat ng aking ulo saka nagpalinga linga sa paligid. Dahil sa mala higanteng mga punong nakapalibot sa gubat ay hindi gaano nasisinagan ang paligid. ang ngite sa aking mukha ay napalitan ng pag-aalala ng makita ang paligid.

“nakalimutan ko na atang naliligaw parin ako sa gubat. “asan na kaya si itay?”  Nagpalinga linga ako upang aalahanin kung saan ako nanggaling habang bitbit sa aking harapan ang nakatiklop na balabal.

Napabuntong hininga ako ng malalim saka nagsimulang maglakad habang palinga linga sa paligid. Nakaangat ng bahagya ang aking ulo at hindi parin maiwasang mamangha sa nakikita at sa mga huning naririnig na para bang musika sa tenga.

Asan na kaya si itay? sana ay magkita na kami kahit na parang imposible dahil sa lapad ng gubat na ito. kumpara sa punong nakapalibot sa akin ay para lamang akong langgam dahil sa malahiganting laki nito.

Patuloy lamang ako sa paglalakad habang yakap yakap sa harapan ang nakatiklop kong balabal at hindi ko namalayan na napapalalim na ako sa gubat malayo sa kung saan ako nagmula. Palinga linga lamang ako sa paligid habang naglalakad ngunit napatigil na lamang ako dahil sa nakita.

Hindi kalayuan sa aking kinatatayuan ay kitang kita ko ang kakaibang higaneting puno na para bang may nakapulupot mula sa ilalim ng lupa pataas sa kanyang tree trunk.

Dahan dahan akong naglakad papalapit sa kakaibang punong ito at hindi maiwasang mamangha at magtaka dahil sa nakapulupot sa paligid nito.  

“Anong nangyari sa punong ito at parang may nakapulupot na baging sa kanyang puno” nakita ng malapitan kung saan sa ilalim nito ay may malalaki at malalapad na parang baging na nasa lapad na limang metro ang isa na nakapulupot sa puno mula sa ilalim paitaas sa puno.

First time ko palang sa gubat at marami na akong nakakamanghang bahay na nakikita ngunit mas naiiba ang isang ito.. napakalaki ng baging na nakapulupot sa puno na para bang napakahigpit.

Umaabot rin ang laki ng puno sa halos 40 meters at nasa bente ang diyametro na nasasakop dahil sa nakapalibot at nakapalupot na kakaibang baging dito kung saan ay may makapal na damong tumutubo dito.

Ibang klase naman ang punong ito at nakakaiba sa lahat ng mga punong nadaanan ko simula ng pumasok kami sa gubat ni itay.

Napatingala na lamang ako sa punong ito at hindi makapaniwala sa nakikita dahil sa sobrang taas ng paglatay ng baging na siyang umaabot na sa kalahati ng puno. Kumpara sa punong ito ay para lamang akong insekto dahil sa hinganteng taas at lapad nito kung saan ay malaki ang nasasakop.

ibinaba ko ang aking tingin at dahan dahang lumapit sa malaking punong ito hanggang sa natigil kung saan ay ilang pulgada nalamang ang layo nito sa akin. kitang kita ko ng malapitan ang makapal na damong tumubo sa baging.

ibang klase rin ang baging na pumupulupt na para bang malahigate rin ang laki…parang sa kwentong pangbata na aking nabasa noong bata pa ako.

kitang kita ko ng malapitan ang kung gaano kalaki at kalapad ang baging na nakapulupot sa puno saka ako naglakad patungo kanang bahagi habang nakaangat ang ulo na tinitignan ang baging. Yakap yakap ko parin ang balabal habang palinga linga ako sa paligid ng puno at naglalakad.

“Siguro ay sobrang tagal nang nakapulupot ang baging na ito sa puno dahil sa kapal ng damong tumubo sa kanya. halos buong baging na rin kasi ang natutubuan ng damo.” Patuloy lamang ako sa paglalakad palibot habang nakatingin sa puno at napatigil na lamang ng nakita ko ang isang parte ng baging kung saan ay hindi halos natutubuan ng damo.

Dahan dahan akong naglakad papalapit sa puno sa tapat ng baging kung saan ay nakikita ko ng malapitan kung gaano ito kalapad. nakatayo ako sa harap nito at iilang pulgada lamang ang aking layo kung saan kitang kita ko rin ang kakaibang kulay ng baging na ito na parang isang punong kahoy.

“nakakamangha” ang aking mahinang at para ba akong natulala habang tinitignan ang baging saka ko inalis ang aking kanang kamay mula sa pagkakayakap mula sa harap sa aking balabal.

Nakabuka ang aking palad at dahan dahan itong inilapit sa baging na siya namang naramdaman ko ang pagtibok ng aking puso habang nakatulala lamang na nakatingin dito. inilapit ko lalo ang aking palad patungo sa baging na siyang paglakas at pagbilis ng tibok ng aking puso hanggang sa tuluyan ko na itong naidampi.

“ANAK!” Nagulat na lamang ako na siyang ikinabalik ko sa aking wisyo ng may makalas akong sigaw na narinig mula sa isang pamilyar na boses. Isang malakas na pagakpak rin ang aking narinig mula sa paligid saka ako napalingon upang harapin ang pinagmulan ng taong sumigaw.

Napalingon ako sa likod at nakita ang aking ama na hingal na hingal at pawis na pawis ang mukha habang nakatingin sa akin. nakita ko rin ang talsik ng dugo sa kanyang suot na balabal at sa kanang Kaman.

“tay!” ang aking malakas na sigaw na siyang ikinangite ko ng malapad saka tumakbo sa kayang kinaroroonan. Naramdaman ko na lamang ang pagdausdos ng aking kamay na siyang pagkiskis ng aking palad na nakadikit sa baging nang tumakbo ako papalapit sa aking ama.

Dahil sa pagkakatusok ko kanina sa aking daliri mula sa palumpong ay nabahiran ng kaunting patak ng dugo ang baging kung saan nakiskis ang aking kamay.

May malapad na ngite akong tumakbo papalapit kay itay habang yakap – yakap ang aking balabal. Tumakbo ako papunta sa kanya na siya ring pagtakbo nito papalapit sa akin hanggang sa napaluhod si itay sa lupa at ibinuka ang kanyang mga kamay saka sinalubong ako ng yakap.

Agad kong inalis ang aking kamay sa aking harapan saka niyakap ng mahigpit sa kanyang leeg ang aking ama. hawak ko sa kaliwang kamay ang aking balabal habang yakap yakap ang aking ama. Ramdam na ramdam ko ang kanyang malaking braso at matigas na pangangatawan dahil sa kanyang mahigpit na pagkakayakap na para ba akong mapipisa dahil sa lakas nito.

“Ren! Sabi ko naman saiyo na huwag kang aalis sa kinatatayuan mo anak” ang balisang saad ni itay at bakas sa kanyang boses ang pag-aalala. kumalas ito sa pagkakayakap sa akin saka ipinatong nito ang kanyang kamay sa aking balikat saka tinignan ako sa mukha.

“sorry po itay natakot po kasi ako nung bigla kayong tumakbo kaya napasunod po ako” ang aking pagsisising saad kung saan kitang kita ko sa mga mata ng aking ama ang pag-aalala.

“ayos kalang ba anak? buti nalang at maaga pa kung hindi ay mas mahihirapan akong hanapin ka kung madilim na ang paligid.. buti nalang at wala kang may nasalubong na ligaw na hayop” ang saad ni itay at muli akong niyakap muli ng mahigpit saka hinalikan sa noo. Ang kanyang isang kanang kamay ay nakapatong sa aking ulo at naramdaman nalang ang mahinang paghimas nito.

“sorry po itay…hindi na po mauulit” ang aking saad sa kanya saka niyakap ulit ito ng mahigpit na siyang ikinapikit ng aking mga mata. Napahinga ako ng maluwag saka kumalas sa pagkakayakap sa kanyang matigas na katawan at naamoy ko rin ang kakaibang amoy ng kayang pawis sa katawan.

“sa susunod wag kang aalis kapag sinabi ko para malaman ko kung saan ka kaagad hahanapin…” ang kanyang saad saka niya ginulo ang aking buhok at tumayo sa kanyang pagkakaluhod habang nakangiteng nakatingin sa akin.

“opo itay” napangite na lamang ako na nakatingin kay itay habang hawak hawak sa kaliwang kamay ang aking balabal. inalis ni itay ang kanyang kamay sa aking ulo saka inangat ang kanyang ulo at nakita ang malaking puno na napapaluputan ng baging.

“halika na anak at mukhang napalalim na tayo sa gubat. tsaka mukhang mapapaaga tayo ng uwi ngayon dahil sa nahuli ko narin sa wakas ang boarhorn kanina” napayuko ito saka tinignan akong nakangite na siya ring ikinangite ko dahil sa narinig mula sa kanya.

“talaga itay!kaya po pala may dugo sa iyong balabal itay…ang galing galing mo po talaga itay” ang aking masayang saad sa kanya saka niya inilapit muli ang kanyang kamay sa aking ulo saka ginulo ang aking buhok..

“ako pa anak ang galing galing ko kayang tumusok.. ohh tara at hindi pa tayo kumakain ng pananghalian” ang kanyang saad saka nito inalis ang kanyang kamay sa aking ulo..

“tara na po itay nagugutom na rin po kasi ako dahil sa paglalakad” ang aking saad na siyang ikinatawa ni itay ng bahagya habang nakangite sa akin. “ganun ba Ren. Wag kang mag-alala at sasarapan at dadamihan ko ang lulutuin mamaya pag-uwi” ang saad naman nito na aking ikinatuwa.

Napakaswerte ko sa aking ama dahil sa kanyang pagiging maalaga at mapagmahal lalong lalo na at gwapo ito, macho at hunk ang pangangatawan saka matangkad at malakas.

Napangite si itay saka nito inangat ang mukha at napatingin sa malaking puno kung saan ay kaharap ako nito. napatalikod naman ako upang tignan muli ang puno saka napatingin sa kanya.

“tay ano po ang nangyari sa punong iyan at bakit napapaluputan ng mga baging?” ang aking tanong kay itay habang nakatingin lamang ito sa higanteng puno.

“Hindi ko rin alam ang nangyari anak eh. Ngunit ang pagkakaalam ko lang ay mahigit sa isang daang taon na ang nakakalipas simula raw nung lumitaw ang misteryosong baging na ito.” ang paliwanang ni itay habang nakatingin lamang ito sa puno kung saan at inangat pa nito ang kanyang ulo upang tignan ang taas kung saan naabot ang baging.

Sobrang tagal na rin pala ang nakakalipas sa pagtubo ng baging na iyan at pumulupot sa punong kahoy kahit na si itay ay hindi pa nabubuhay sa mga panahong iyon.

“oh tara na anak at iuwi na natin ang nahuli kong hayop para na rin maibenta natin ang sungay nito” ang kanyang saad at napatingin ito sa akin at napangite na siya ring pagtingin ko sa kanya at sinuklian ito ng matamis na ngite.

“sige po tay.. tyak na mapaparami ang aking pagkain ngayong araw” ang aking masayang saad saka ito napatalikod sa puno na siya ring pagtalikod ko at nagsimula ng maglakad pabalik sa aming pinanggalingan.

“~~~~”habang naglalakad ako ay parang maynarinig na lamang ako mula sa puno na para bang radyo na walang signal ang pagkakasalita. Napalingon ako sa puno dahil sa narinig habang naglalakad ngunit wala naman akong muling may narinig kaya pinagpatuloy ko nalamang ang paglalakad.

Tama ba na may narinig ako o guni-guni ko lang? buti nalang at natagpuan kaagad ako ni itay dahil first time ko palang dito sa gubat at hindi kabisado ang paligid.. andaming mga bagay pa ang hindi ko alam sa mundong ito at hindi na rin ako makapaghintay na tuklasin ang mga iyon.

Next